De grote secunde, vaak afgekort als M2, is een interval tussen 2 stamtonen. Bijvoorbeeld C naar D of F naar G. Het is een groot interval omdat er, in tegenstelling tot de mineur/verminderde of overmatige secundes, twee semitonen tussen de noten zitten.

Dat is ook waarom E naar F geen grote secunde is. Er zit maar 1 semitoon tussen de twee noten. Daarom is dit een kleine secunde. Eb naar F, of E naar F# is echter wel een grote secunde.

Soms wordt het nog complexer. Zo klinkt een interval van E naar Gb hetzelfde als een interval van E naar F#. Toch is dit geen grote secunde. In dit geval zitten er drie stamtonen tussen E en G. Dus ieder interval met een E en een G is in essentie een terts. Hetzelfde geldt voor D# naar F.

Geschiedenis

De grote secunde komt voort uit het gebruik in de majeur toonladder.

Klank

De grote secunde klinkt een beetje onstabiel, maar wel heel open. Wanneer je het interval op zichzelf speelt, klinkt dit wat dissonant door de instabiliteit. Wil je een goed voorbeeld horen? Luister dan naar Tommy Emmanuel die zijn Beatles medley speelt. In de intro gebruikt hij de grote secunde als een ritmepatroon over de baslijn.

Als je het in een akkoord speelt in een majeur toonsoort, maar zonder een terts, klinkt het interval heel verfijnd en open. Speel je het op een mineur akkoord? Dan wil de grote secunde graag omhoog oplossen in een kleine terts.

Gebruik

Je kan de grote secunde op iedere manier gebruiken in melodieën in majeur en mineur toonsoorten. Het wordt vaak gebruikt als een deel van melodieën. Bijvoorbeeld in do re mi.

Wanneer je het interval toevoegt aan een akkoord en de terts weglaat, krijgt dit een uniek karakter. Dit noemen we sus2, omdat de muzikale spanning vraagt om het oplossen in een grote terts.

Gebruik je de secunde in een akkoord waarin ook een terts zit? Dan spreken we van een add2 akkoord. Dit akkoord wordt ook vaak geschreven als een add9, of add negen. De add2 wordt onder de terts gespeeld en klinkt vrij dissonant. De add9 wordt boven het octaaf gespeeld.